wypraszać

wypraszać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wypraszaćam, wypraszaća, wypraszaćają, wypraszaćany {{/stl_8}}– wyprosić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wypraszaćproszę, wypraszaćsi,, wypraszaćproś, wypraszaćproszony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'grzecznie, ale stanowczo nakazywać komuś opuszczenie danego pomieszczenia, budynku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyprosić niegrzecznego ucznia z klasy. Wyprosić kogoś za drzwi. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzyskiwać to, o co się kogoś prosi, błaga': {{/stl_7}}{{stl_10}}U Matki Bożej wypraszali ludzie cudowne uzdrowienia. Wyprosił przydział na mieszkanie. {{/stl_10}}